Alkoholizm z wyższych sfer

Elegancka, wypielęgnowana, kobieta sukcesu. Upija się wieczorami lub w weekendy. Nie ma alkoholizmu lepszego i gorszego. Mechanizm zawsze jest taki sam. Ludzie z wyższej klasy społecznej piją po prostu lepsze alkohole. Rzadko zataczają się po mieście. Piją w zaufanym kręgu znajomych lub samotnie w domu. Tylko nieliczni są tak odważni by upijać się na imprezach na oczach innych. Kim są ? Wysokofunkcjonujący alkoholicy HFA (od angielskiego „High-Functioning Alcoholic”). To są najczęściej ludzie wykształceni, na wysokich stanowiskach, dobrze zarabiający. Często jednak nieradzący sobie ze stresem i emocjami. To ci, którzy wracają z pracy z pełną głową problemów i zarówno nowych pomysłów i chcą się odciąć od natłoku myśli. To osoby na pozór prowadzące normalne i udane życie. Świetnie radzą sobie w pracy, odnoszą sukcesy, często mają rodzinę. Nikt nie wie, że są alkoholikami, oni sami też temu zaprzeczają. Bo przecież alkoholik to w ogólnym pojęciu menel pijący denaturat, a nie lekarz, wykładowca, prawnik, nauczyciel, księgowy czy menedżer. Alkoholu nadużywa już ponad 3 mln obywateli, wśród nich ponad 600 tys. to zdiagnozowani alkoholicy. Aż 81 proc. uzależnionych ukrywa swoje picie.  „Dane z WPROST: nr 37/2014”

HFA zawsze znajduje wymówki, by pić, albo daje sobie prawo do picia, bo ciężko pracował. Traktuje alkohol jako nagrodę̨, jak partnera życiowego, jak własne dziecko… Z pozoru kontroluje picie. Nigdy nie wsiada po alkoholu za kierownicę, nie pije w pracy ani na oczach dziecka. Potrafi nawet na pokaz nie pić w Sylwestra i na weselu. Umie się powtrzymać „dla wyższych celów” bo i tak wie, że jak wróci do domu, gdy wszyscy domownicy pójdą spać, wypije w ukryciu 2 „małpki” w łazience.

Czasem ktoś z członków rodziny może zauważyć nadużywanie alkoholu. Ale jest na to wiele sposobów. Wystarczy drinka przelać do butelki po soku….Często odgrywamy rolę idealnych ludzi by ukryć swój nałóg, mówimy: „Wszystko jest w porządku. Chodzę do pracy, zarabiam pieniądze, jestem wartościowy. Tak, piję, dużo piję, piję codziennie, ale wszystko kontroluję”. – Praca daje poczucie wartości i pieniądze na picie. Ale siebie nie oszukasz. Usprawiedliwiamy takie osoby ich ciężką pracą, zmęczeniem, stresem, koniecznością odreagowania. Ale jak już zdecyduje się na terapię, to od razu ma przypiętą łatkę alkoholika.

Czerwona lampka powinna się nam zaświecić gdy dostrzegamy, że działanie alkoholu relaksuje i przynosi ulgę, redukuje napięcie i niepokój, osłabia poczucie winy, daję odwagę, ułatwia zaśnięcie czy pobudza do działania.

HFA może nie pić przez dłuższy czas i nie odczuwać objawów abstynenckich. Jednak wszyscy są silnie uzależnieni psychicznie, niemal nieustannie myślą o piciu, czekają na ten moment jak dziecko na gwiazdkę. „ Bo ci, którzy robią sobie przerwy, żeby innym udowodnić, że nie mają problemu, nie rozumieją, że gdyby problemu nie mieli, nie robiliby przerw. Bo tak naprawdę trzeba leczyć właśnie chore emocje. Najpierw są one, a potem przychodzi alkohol i nim próbuje się je zagłuszać.” (WPROST: nr 37/2014)

Kasi (30) nigdy się nie zdarzyło, zarzygać stołu w barze ani przy kolegach przewrócić się i rozbić kolano. Kasia nigdy się nie obudziła, na klatce schodowej bez torebki, telefonu i majtek. Formalnie Kasia nie miała w życiu żadnych strat. Ani razu nie spóźniła się do pracy. A bywało, że pracowała po 21 godzin na dobę. Wszystko miała zaplanowane. Od rana myślała o tych dwóch lampkach wina. Czasem trzech…

Pijak nie ma zapasów, ledwo stać go na flaszkę, poza tym jest brudny, ma czerwoną twarz i problemy z policją. Beata (41 lat) miała sukces, pozycję, pieniądze, męża, dzieci. Tylko trochę niedogodności: nocne poty, suchość w ustach, drżenie rąk. Czasem napady paniki gdy była na kacu.

Adam (38 lat), kiedyś menedżer w wielkiej firmie produkującej mrożone warzywa, był obiektem zazdrości kolegów. – Wzór pracownika: punktualny, błyskotliwy, prawdziwy wizjoner. Zawsze elegancko ubrany, wyniki imponujące, jego wskaźniki na prezentacjach zawsze szły w górę, a raporty robił przed czasem. Te raporty pisał najczęściej po godzinach, w domu, przy butelce dobrej whisky.

Aleksandra (36 lat) męczyła się podczas przedpołudniowych spotkań z klientami, kiedy wypada jedynie wypić lampkę Bordeaux z dobrego rocznika. Bywało, że nie wytrzymywała, szła do toalety, wyjmowała z torebki małpkę i wypijała ją w mgnienia oka.

Chodząca doskonałość Maja (33 lat), właścicielka agencji reklamowej. Ma za sobą całą dekadę picia. Jak to możliwe, że jeszcze nie stoczyła się na samo dno? Pewnie dlatego, że równo z wódką piła też zielony owies i ostropest. Poza tym dobre pudry i krem do twarzy za 350 złotych, by ukryć pękające naczynka, do tego masaże, spa, kroplówka po tygodniowym ciągu. I jeszcze medytowanie z tybetańskim mnichem oraz wakacje na Malediwach. (Wszystkie historie są zaczerpnięte z forów internetowych, a imiona bohaterów zostały zmienione).

Jak mówi Katarzyna Łukowska, wiceszefowa PARPA: „coraz częściej piją kobiety. które odkorkowują wieczorem butelkę wina, bo mają dość pracy, wiecznego gadania dzieci, bo z mężem im się nie układa. Bo w pracy, dobrej przecież, ciągle muszą być świetne, dyspozycyjne, idealne”. (Newsweek 07.01.2018).

Nie, nie każdy ląduje w szpitalu z marskością wątroby czy udarem. To nieprawda, że wysoko funkcjonujący alkoholik nie ponosi, jak mu się długo wydaje, żadnych strat. Pierwszą, podstawową stratą jest to, że traci siebie.

sukcesomania